‘Jezus ziet ook altijd de ander. Hij kijkt naar mensen met een open en nieuwsgierige houding. Wie ben jij en wat kan ik voor je betekenen? Zo willen wij ook naar onze leerlingen kijken’, vertelt intern begeleider Femke Snel.
‘Leerlingen zien, écht zien. Dat is iets wat we heel belangrijk vinden bij ons op school. En dat begint al als ze de school binnenstappen. Onze directeur staat iedere ochtend in de hal om kinderen en ouders te begroeten. Wij geven de leerlingen een hand als ze de klas binnenkomen. Dan heb je toch even al die snoetjes gezien en ondertussen leren we ze ook hoe je iemand een hand geeft en dat je de ander daarbij ook even aankijkt.’
De leerkracht ziet mij
‘We vinden het belangrijk, ook vanuit onze christelijke identiteit, dat kinderen weten: de juf ziet mij. Als team willen we dat wat we doen ook echt is wat jij als kind nodig hebt. We volgen kinderen hierin en passen onze lesstof daarop aan.’
‘Ik zie jou’ - Femke
Uitdagen en ondersteunen
‘Vanaf groep 1 bieden we kinderen, die daar behoefte aan hebben, meer verdieping en verbreding om ze te prikkelen en uit te dagen. Andersom kan ook, dan bieden we kinderen meer ondersteuning. Dat doen we op verschillende manieren, door de stof op een andere wijze aan te bieden. Of we halen er andere materialen bij. We willen het iedere keer een beetje beter doen.’
Ouders betrekken
‘Als intern begeleider heb ik een signalerende en coördinerende functie. Het kind zien, betekent ook ouders zien en serieus nemen en met ze in gesprek blijven over hun kind.’
Met kinderen praten
‘We vinden het ook belangrijk om niet over kinderen te praten, maar met ze. Daarom zijn kinderen vanaf groep 5 aanwezig bij het kennismakingsgesprek met de nieuwe leerkracht aan het begin van het nieuwe schooljaar. Wie ben ik? Wat zou ik dit jaar willen leren? Wat heb ik daarvoor nodig? We zijn benieuwd hoe kinderen hier zelf over denken. Dat is ook belangrijk voor hun eigen motivatie, dat ze voor zichzelf leren en niet voor de juf.’
‘Fijn dat jullie aandacht hebben voor ons kind, dat horen we regelmatig terug van ouders. We proberen, vanuit ons geloof, de ander te zien zoals Jezus dat doet en daar ook naar te handelen.’